Wat als je leven zo gelukkig en vredig lijkt en je een knobbel op jouw lichaam ontdekt? Zat die er altijd al? Hoort die daar wel te zitten? Wat lijkt als een onschuldig knobbeltje, kan een grote impact hebben op jouw leven. Een zwaar en droevig onderwerp blijft kanker. Een woord en ziekte wat meer kapot maakt dan je lief is, maar waar we zeker aandacht aan moeten besteden. En dat deed Laura Maaskant op een perfecte manier: zij schreef haar verhaal in een boek en fenomenaal gespeeld door Jamie Grant in een theatervoorstelling.
Ik stelde daarom zaterdagavond voor, maar dan kon Iris helaas niet. Zij ging dan met haar moeder naar een theatervoorstelling in Theater aan de Parade in Den Bosch. Maar, als ik het leuk vond kon ik ook een kaartje bestellen en mee. Nou vond ik het geen leuke gedachte om op rij 16 alleen te gaan zitten, terwijl Iris en haar moeder Birgitta op rij 2 zaten. Echter bleek daar een klein geluk te zijn. Iris en Birgitta zaten op rij 7 op stoel 9 en 10 en op rij 7 was stoel 13 nog vrij voor de kaartverkoop. Oftewel, dat tweetal ertussen konden wij vast wel vragen om een stoel op te schuiven. Dat tweetal liet mij trouwens gezellig naast Iris en Birgitta zitten en vonden dat totaal niet erg.
De solovoorstelling Leef! is gebaseerd op het boek Leef! van Laura Maaskant. Een waargebeurd verhaal over een meisje die op haar vijftiende hoort dat zij een tumor op haar ribben heeft. Een operatie en chemokuren geven Laura hoop op een toekomst, tot het zich vier jaar later verder uitzaait naar haar longen. Het is ongeneeselijk en ze staat voor een lastige keuze: levensverlengende behandelingen (met weinig kans) of voor kwaliteit van leven. In de voorstelling neemt Jamie (die Laura Maaskant speelt) de speech door voor haar eigen trouwfeest. Om het leven volop te vieren.
Het mooie aan deze voorstelling was dat de zaal van begin tot eind muisstil was. Er werd niet gefluisterd of gepraat tijdens de voorstelling. Iedereen zat volledig in de voorstelling. Jamie heeft de voorstelling waanzinnig gespeeld. Helemaal alleen op het podium en maakte jou onderdeel van het verhaal. Voelde zij pijn, voelde jij haar pijn ook. Haar spel was subliem. De voorstelling ontroert. Je leeft ontzettend mee met Laura en krijgt echt het gevoel alsof Jamie zelf Laura is. Die trouwens zelf ook zichtbaar ontroert was bij het applaus.
Na afloop namen wij een lekker wijntje bij de bar in het theater en hebben wij geproost op het goede en vooral gezonde leven. Wij kletsten bij over de voorstelling en waren naar de andere bezoekers aan het kijken. Tot wij eigenlijk alle drie ontzettend zin kegen in bitterballen. Dus staken wij het plein over, want hoe fijn is het dat het direct aan de parade lag. Bij het 'Hart van Brabant' wachtte ons de perfecte bank met allemaal zachte kussens, een terrasverwarmer en een dekentje al op. Pal naast de ingang van het café en daarmee de beste plek om mensen te bekijken en met mensen een praatje aan te knopen. Een nadeel: de keuken was al dicht. Dus geen bitterballen. Wij dronken wederom ons wijntje en verhuisden naar de dichtsbijzijnde cafetaria 'het Jantje' om daar alsnog onze bitterballen te eten.
Ik heb ontzettend genoten en raad de voorstelling Leef! zeker aan. Het was indrukwekkend, dieprakend en zet je absoluut aan het denken. Wees lief voor elkaar, wees gelukkig en geniet.
Liefs,
Kyra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten